Η ανακάλυψη του Κράνους του Λέιρο
Στις 7 Απριλίου 1976, ο ψαράς Χοσέ Βιθέντε Σομόζα ανακάλυψε κατά τύχη έναν από τους πιο μυστηριώδεις θησαυρούς της Εποχής του Χαλκού στην Ιβηρική Χερσόνησο. Στην παραλία Λέιρο, ενώ έσκαβε για να φτιάξει ένα μικρό καταφύγιο, βρήκε ένα πήλινο δοχείο που έκρυβε ένα λαμπερό αντικείμενο: το Κράνος του Λέιρο.
Το χρυσό ημισφαιρικό κομμάτι, 270 γραμμαρίων και διαμέτρου 19,5 εκατοστών, καλυμμένο με περίτεχνα ανάγλυφα και ομόκεντρους κύκλους, αποκάλυψε αμέσως την εξαιρετική τεχνική των δημιουργών του. Αν και ονομάστηκε «κράνος», η ευθραυστότητα και η λεπτότητα του χρυσού αποδεικνύουν πως επρόκειτο για τελετουργικό αντικείμενο, πιθανό σύμβολο θρησκευτικής ή πολιτικής εξουσίας.
Η σημασία της ανακάλυψης
Η τοποθεσία της ανακάλυψης, το Curruncho dos Porcos, κοντά στις εκβολές των ποταμών Arousa και Ulla, θεωρείται στρατηγική και ιερή, γεγονός που υποστηρίζει την εκδοχή της θυσιαστικής ή τελετουργικής κατάθεσης. Ανάλογα ευρήματα στην Ευρώπη, όπως οι χρυσοί κώνοι της Γερμανίας και της Γαλλίας ή τα τελετουργικά σκεύη της Ιρλανδίας, δείχνουν μια κοινή συμβολική γλώσσα γύρω από τον ήλιο και την ιερότητα.
Σήμερα, το Κράνος του Λέιρο φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό και Ιστορικό Μουσείο του Κάστρου San Antón, στην Κορούνια, ως πολύτιμη μαρτυρία της πνευματικότητας και της τεχνογνωσίας των ανθρώπων της Εποχής του Χαλκού. Η ανακάλυψη αυτή όχι μόνο ενίσχυσε τη θέση της Γαλικίας στον αρχαιολογικό χάρτη της Ευρώπης, αλλά προσφέρει και ένα μαγικό αφήγημα για την τυχαία συνάντηση ενός ψαρά με τον χρόνο και τον χρυσό.
Disclaimer: Οι ειδήσεις προέρχονται από τρίτους παρόχους και δεν εκφράζουν κατ’ ανάγκη τις απόψεις του Zeko.gr.