Γιαννούλης Χαλεπάς: Ο εμβληματικός γλύπτης και η περιπετειώδης ζωή του

Η ζωή του Γιαννούλη Χαλεπά

Ο Γιαννούλης Χαλεπάς, γεννημένος στις 14 Αυγούστου 1851 στο χωριό Πύργος της Τήνου, υπήρξε ένας από τους πιο εμβληματικούς γλύπτες της Ελλάδας. Σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και συνέχισε τις σπουδές του στο Μόναχο με υποτροφία. Το 1877 δημιούργησε το γνωστό επιτύμβιο μνημείο «Κοιμωμένη» στον τάφο της Σοφίας Κ. Αφεντάκη.

Η ψυχική του ασθένεια

Η ψυχική υγεία του Χαλεπά άρχισε να επιβαρύνεται, με αποτέλεσμα να εισαχθεί στο Δημόσιο Ψυχιατρείο Κέρκυρας το 1888, όπου παρέμεινε για 14 χρόνια. Σύμφωνα με τον καθηγητή Κώστα Σολδάτο, η κατάσταση του κατά την έξοδο από το ψυχιατρείο παρουσίασε σημαντική ύφεση.

Επιστροφή στην Τήνο

Μετά την έξοδό του από το ψυχιατρείο, ο Χαλεπάς επέστρεψε στην Τήνο, όπου εργάστηκε ως βοσκός και συνέχισε να δημιουργεί, αν και πολλά από τα έργα του καταστράφηκαν από τη μητέρα του, η οποία πίστευε ότι η τέχνη του ήταν υπεύθυνη για την ασθένειά του.

Η ερημίτικη ζωή του

Σε ηλικία 65 ετών, ο Χαλεπάς ήταν ελεύθερος να ασκήσει την τέχνη του, δημιουργώντας ασταμάτητα. Το 1927, η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Αριστείον Γραμμάτων και Τεχνών.

Διάγνωση και κληρονομιά

Η διάγνωση που οδήγησε τον Χαλεπά στο ψυχιατρείο ήταν άνοια, αν και οι σύγχρονοι ψυχίατροι θεωρούν ότι η περίπτωση του ήταν πιο περίπλοκη. Ο Χαλεπάς πέθανε στις 15 Σεπτεμβρίου 1938, αφήνοντας πίσω του μια πλούσια κληρονομιά στην ελληνική γλυπτική.