Η ιστορία κανιβαλισμού που έγινε ταινία: Επιβάτες αεροπλάνου έφαγαν τους νεκρούς συνεπιβάτες τους

Πάνω από μισό αιώνα πριν, ένα αεροπλάνο με 45 άτομα επιβαίνοντες συνετρίβη σε ορεινή περιοχή των Άνδεων, και χρειάστηκαν 72 ημέρες μέχρι να διασωθεί ο τελευταίος από τους επιζώντες. Η ιστορία τους έγινε παγκοσμίως γνωστή, εμπνέοντας ταινίες, ντοκιμαντέρ και πρόσφατα τη Netflix παραγωγή Society of the Snow. Μια από τις πιο συγκλονιστικές πτυχές της επιβίωσής τους ήταν η αναγκαστική στροφή στην κανιβαλιστική συμπεριφορά για να μείνουν ζωντανοί.

Η συντριβή της πτήσης 571

Στις 13 Οκτωβρίου, η Πτήση 571 της Ουρουγουανικής Πολεμικής Αεροπορίας, με πέντε μέλη πληρώματος και 40 επιβάτες, μεταξύ των οποίων 19 παίκτες της ομάδας ράγκμπι Old Christians Club, συνετρίβη στα Άνδεα, κοντά στα σύνορα Χιλής και Αργεντινής. Ο συγκυβερνήτης είχε χάσει τον προσανατολισμό του και δεν αντιλήφθηκε ότι πλησίαζε ένα βουνό μέχρι να είναι πολύ αργά. Η σύγκρουση είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή της ουράς και των φτερών του αεροσκάφους. Κατά τη διάρκεια της πτώσης, αρκετοί επιβάτες εκσφενδονίστηκαν έξω από το αεροπλάνο και έχασαν τη ζωή τους, ενώ ο πιλότος σκοτώθηκε ακαριαία. Συνολικά 12 άτομα πέθαναν κατά τη συντριβή.

Κατά την πρώτη νύχτα, πέθαναν ακόμη πέντε επιβάτες, μεταξύ αυτών και ο συγκυβερνήτης. Οι επιζώντες χρησιμοποίησαν συντρίμμια του αεροσκάφους για να δημιουργήσουν καταφύγιο και προστασία από τα στοιχεία της φύσης. Σύντομα συνειδητοποίησαν ότι τα τρόφιμα που είχαν περισσέψει, κυρίως γλυκίσματα, θα τους κρατούσαν μόνο για περίπου μια εβδομάδα.

Η διακοπή των ερευνών

Μέχρι τις 21 Οκτωβρίου, οι εκτεταμένες έρευνες για τον εντοπισμό των επιβατών είχαν διακοπεί, καθώς το λευκό χρώμα του αεροσκάφους συγχωνευόταν με το χιονισμένο τοπίο. Οι επιζώντες προσπαθούσαν να τραβήξουν την προσοχή των αεροπλάνων χωρίς επιτυχία, ενώ τα τρόφιμα τελείωναν και η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. Προσπάθησαν να φάνε τις ζώνες ασφαλείας και τη βαμβακερή γέμιση από τα καθίσματα, αλλά αυτό τους έκανε να αρρωστήσουν. Σύντομα αντιμετώπισαν την φρικτή επιλογή της κανιβαλιστικής επιβίωσης.

Οι επιζώντες συζήτησαν το θέμα και συμφώνησαν ότι, αν κάποιος πέθαινε, οι υπόλοιποι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το σώμα του για να επιβιώσουν. Ο Ramón Sabella, ένας από τους επιζώντες, δήλωσε ότι η ιδέα τους φαινόταν "αηδιαστική", αλλά ήταν προτιμότερο από τον θάνατο από ασιτία. Ο Roberto Canessa εξήγησε ότι θα θεωρούσε τιμή αν οι φίλοι του χρησιμοποιούσαν το σώμα του για να σωθούν.

Η χιονοστιβάδα

Στις 29 Οκτωβρίου, οι επιζώντες είχαν μειωθεί στους 27, όταν μια χιονοστιβάδα έπληξε το καταφύγιό τους, σκοτώνοντας ακόμα οκτώ. Οι υπόλοιποι επιζώντες πέρασαν τρεις ημέρες εγκλωβισμένοι μαζί με τα σώματα των νεκρών. Σταδιακά, τα χιόνια υποχώρησαν και οι επιζώντες συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να βρουν τον δρόμο τους προς βοήθεια.

Στις 15 Νοεμβρίου, κάποιοι επιζώντες πήγαν στο τμήμα της ουράς που είχε αποκοπεί από το αεροσκάφος. Εκεί βρήκαν τρόφιμα, φάρμακα και μπαταρίες, με σκοπό να στείλουν σήμα κινδύνου μέσω του ραδιοφώνου. Οι μπαταρίες όμως ήταν πολύ βαριές και το ραδιόφωνο δεν λειτουργούσε σωστά. Οι προσπάθειες να χρησιμοποιηθεί απέβησαν άκαρπες.

Στις 12 Δεκεμβρίου, η ομάδα, πλέον 16 ατόμων, ξεκίνησε την επικίνδυνη προσπάθεια να βρει βοήθεια. Χρησιμοποιώντας τις δεξιότητες ραπτικής του Carlos ‘Carlitos’ Páez Rodriguez, φτιάχτηκαν υπνόσακοι για να αντέξουν τις νύχτες. Μια τριάδα επιζώντων προχώρησε με τρία ημερήσια αποθέματα τροφής και επιπλέον ρούχα, χωρίς εμπειρία ορειβασίας ή ειδικό εξοπλισμό.

Η επαφή με τον κόσμο

Στις 20 Δεκεμβρίου, οι Fernando Parrado και Roberto Canessa εντόπισαν ανθρώπινα σημάδια και ζωντανά ζώα. Το βράδυ συνάντησαν τρεις άνδρες με άλογα, στους οποίους έστειλαν μήνυμα για την κατάστασή τους. Ένας από αυτούς, ο Sergio Catalán, ειδοποίησε τις αρχές και τις ένοπλες δυνάμεις της Χιλής ότι υπήρχαν επιζώντες από το αεροπορικό δυστύχημα δύο μηνών νωρίτερα.

Στις 22 Δεκεμβρίου, η Χιλιανή Πολεμική Αεροπορία χρησιμοποίησε ελικόπτερα για να φτάσει στο σημείο του ατυχήματος και έξι επιζώντες διασώθηκαν αμέσως. Την επόμενη ημέρα διασώθηκαν και οι υπόλοιποι οκτώ, ολοκληρώνοντας μια απίστευτη επιβίωση 72 ημερών στις Άνδεις.

Η ιστορία της Πτήσης 571 παραμένει ένα από τα πιο συγκλονιστικά παραδείγματα ανθρώπινης αντοχής, συνεργασίας και θάρρους απέναντι στις ακραίες συνθήκες της φύσης.