Ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα στη ΔΕΘ
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,
Πριν λίγες μέρες, σε αυτήν εδώ την αίθουσα, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του περιβόητου πακέτου μέτρων, για το οποίο η κυβέρνηση έστρωνε το έδαφος και καλλιεργούσε ψεύτικες προσδοκίες στον λαό εδώ και μήνες.
Παρά τις τυμπανοκρουσίες και το τηλεοπτικό θέαμα, αυτό που αποδείχθηκε τελικά, ήταν αυτό για το οποίο προειδοποιούσε το ΚΚΕ, ενημερώνοντας έγκαιρα και υπεύθυνα τον λαό.

Ο Πρωθυπουργός εξήγγειλε μια σειρά από παροχές και “μεταρρυθμίσεις” προς όφελος ουσιαστικά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, συγκεκριμένα των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των ενεργειακών ομίλων, με ιδιαίτερες -και όχι τυχαία- αναφορές στα κονδύλια που θα κατευθυνθούν στους ΝΑΤΟϊκούς στρατιωτικούς εξοπλισμούς και στην πολεμική οικονομία, κάτι που, άλλωστε, αποτελεί στρατηγική επιλογή ολόκληρης της ΕΕ.
Μόνο οι χθεσινές εξελίξεις, με τα πολεμικά ανακοινωθέντα των ευρω-ΝΑΤΟϊκών με αφορμή τις καταγγελίες της Πολωνίας για παραβίαση του εναέριου χώρου της από τη Ρωσία και με το Κατάρ να γίνεται η 5η χώρα, εκτός από την Παλαιστίνη, στην οποία επιτίθεται και βομβαρδίζει το κράτος – δολοφόνος του Ισραήλ μέσα στο 2025, κάνουν φανερό ότι το βέλος των εξελίξεων δείχνει προς την κατεύθυνση της όξυνσης, παρά τον εφησυχασμό που πάσχιζαν να καλλιεργήσουν διάφοροι.
Σε αυτές τις συνθήκες, θα ήταν φαιδροί, αν δεν ήταν επικίνδυνοι οι πανηγυρισμοί του κ. Μητσοτάκη για – προσέξτε – “επιβεβαίωση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων”, από το γεγονός ότι αμερικάνικοι ενεργειακοί κολοσσοί διεκδικούν να “βάλουν στο χέρι” τον υποθαλάσσιο πλούτο νότια της Κρήτης και της Πελοποννήσου.
Αλήθεια, από πότε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας επιβεβαιώνονται ή ακυρώνονται από τις επιχειρηματικές προθέσεις του κάθε μονοπωλίου;
Και τι θα πει ο κ. Μητσοτάκης αν αύριο, το ίδιο ή ένα άλλο αμερικάνικο μονοπώλιο, υπογράψει, για παράδειγμα, μια συμφωνία με τη Λιβύη στη βάση του απαράδεκτου τουρκολυβικού μνημονίου;
Να γιατί το ΚΚΕ λέει στον λαό να μην δίνει καμία αξία σε αυτούς τους πανηγυρισμούς. Θα διαψευσθούν κι αυτοί πολύ σύντομα, όπως έχει γίνει αρκετές φορές μέχρι τώρα στο πρόσφατο παρελθόν.
Παρά την προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη και του επιτελείου του, να κάνουν το άσπρο-μαύρο, η ζυγαριά για τον λαό γέρνει προς την πλευρά τής ακόμα μεγαλύτερης επιδείνωσης της θέσης του το επόμενο διάστημα. Και μάλιστα, σε συνθήκες αύξησης του ΑΕΠ, αφού αυτές ακριβώς οι μεταρρυθμίσεις, οι οποίες δίνουν τα “επενδυτικά κίνητρα” στο μεγάλο κεφάλαιο, για τον ίδιο σημαίνουν νέες θυσίες, νέο χτύπημα στα δικαιώματά του.
Σήμερα λοιπόν, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αναμονή. Ούτε μέχρι το 2027 που λέει ο Πρωθυπουργός ότι θα γίνει το “ταμείο” για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης, ούτε μέχρι να ετοιμαστούν οι διάφορες δήθεν “εναλλακτικές” λύσεις που μαγειρεύει το σύστημα, για να αλλάξει μόνο τα ρούχα του ο Μανωλιός και να τα βάλει αλλιώς.
Αυτό τεκμηριώνεται, τόσο από αυτά που ακούσαμε από την κυβέρνηση εδώ στη ΔΕΘ, όσο και από εκείνα που δεν ακούσαμε από την βολική και ανέξοδη κριτική όλων των άλλων.
Ο λαός κάνει “ταμείο” στη ζωή του καθημερινά. Ξέρει την αλήθεια, και γι’ αυτό δεν θα δώσει καμία ανοχή στην κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη να προχωρά ανεμπόδιστη το αντιλαϊκό έργο της.
Αυτή η πολιτική δεν παίρνει από “rebranding”, κάθε λογής νέων και παλιότερων δήθεν Μεσσιών! Αυτή η πολιτική θέλει μόνον ανατροπή και ριζική εκ βάθρων αλλαγή.
Φίλες και φίλοι,
Η κυβέρνηση μιλά για τη “μεγαλύτερη φορολογική μεταρρύθμιση της μεταπολίτευσης”, με την οποία -τάχα- “το μέρισμα της ανάπτυξης μοιράζεται σε όλους τους Έλληνες, με έμφαση στις οικογένειες με παιδιά”. Ωραία λόγια, αλλά παντελώς ψεύτικα…
Η αλήθεια είναι ότι τις όποιες “φοροελαφρύνσεις” εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, τις έχει προεισπράξει η κυβέρνηση, δυο και τρεις φορές: Με τους άδικους άμεσους και κυρίως έμμεσους φόρους, που δεν αντισταθμίζουν ούτε στο ελάχιστο, τα ασήκωτα βάρη της ακρίβειας, των δαπανών για την Υγεία και τη μόρφωση των παιδιών, τα ενοίκια και τα στεγαστικά δάνεια.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: Πάνω από 40 δισ. ευρώ είναι τα φορολογικά έσοδα του κράτους μόνο στο πρώτο 7μηνο του 2025 και θα ξεπεράσουν τα 70 στο σύνολο του έτους. Την ίδια περίοδο, το πρωτογενές πλεόνασμα εκτοξεύθηκε στα 7,96 δισ. ευρώ, έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,6 δισ. ευρώ. Δηλαδή, σημειώθηκε και πλεόνασμα του πλεονάσματος, το οποίο ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ! Από αυτά η κυβέρνηση “επιστρέφει” στα νοικοκυριά το 1,7 δισ. και μάλιστα η επιστροφή είναι μεγαλύτερη για όσους έχουν σχετικά μεγαλύτερα εισοδήματα.
Αυτή όμως είναι πάλι η μισή εικόνα. Η άλλη μισή έχει να κάνει με το ποιοι πληρώνουν τα φορολογικά έσοδα και ποιοι εισπράττουν τις κρατικές δαπάνες!
Οι έμμεσοι φόροι, όπως είναι ο ΦΠΑ, οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης κλπ, ξεπερνούν κάθε χρόνο το 60% των συνολικών φορολογικών εσόδων την τελευταία δεκαετία. Πρόκειται για τους πιο άδικους και αντιλαϊκούς φόρους, αφού επιβαρύνουν εξίσου τον άνεργο και τον εφοπλιστή, όταν αγοράζουν ένα προϊόν. Αυτοί οι φόροι μάλιστα, αυξάνονται αναλογικά, ακολουθώντας την αύξηση των τιμών λόγω πληθωρισμού.
Τα πρόσθετα έσοδα από ΦΠΑ, δεν οφείλονται τόσο στην ανάπτυξη, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, όσο στον σωρευτικό πληθωρισμό της τελευταίας εξαετίας, και προσεγγίζουν τα 3 δισ. ευρώ.
Ενώ η κυβέρνηση επιμένει να μην μηδενίζει, ούτε καν να μειώνει τους συντελεστές ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης, προφανώς γιατί βολεύεται από αυτή την αφαίμαξη του λαού.
Αλλά και στους άμεσους φόρους, παρατηρούμε το φαινόμενο, ένας μισθωτός να ανεβαίνει κλίμακα και να φορολογείται με μεγαλύτερο συντελεστή λόγω μιας αύξησης στον ονομαστικό μισθό, η οποία δεν καλύπτει ούτε την αύξηση των τιμών. Δηλαδή, πληρώνει περισσότερο φόρο για μικρότερο πραγματικό μισθό, εξαιτίας του γεγονότος ότι η φορολογική κλίμακα δεν προσαρμόζεται με τον τιμάριθμο.
Εδώ πρέπει να προσθέσουμε και την επιδρομή στο εισόδημα των αυτοαπασχολουμένων επαγγελματιών, την περιβόητη “μεσαία τάξη” που εδώ και 6 συνεχόμενους Σεπτέμβρηδες, ο πρωθυπουργός υποτίθεται πως τους “σώζει” από τη ΔΕΘ.
Η μείωση στην κλίμακα φορολογίας εισοδήματος, όσον αφορά στους ελεύθερους επαγγελματίες, εξατμίζεται κυριολεκτικά από τις αυξήσεις στο τεκμαρτό, αφού κάθε χρόνο, αναπροσαρμόζεται με βάση τις διατάξεις του νόμου που ψηφίστηκε το 2023, ενώ παραμένουν η φορολόγηση από το πρώτο ευρώ, η προκαταβολή φόρου. Κάπως έτσι, φτάνουμε στο σημείο, η συντριπτική πλειονότητα των φορολογικών εσόδων, περίπου 95%, να προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα.
Άλλωστε το μεγάλο κεφάλαιο, αυτοί που πραγματικά κερδίζουν και θα μπορούσαν να συνεισφέρουν, απολαμβάνει κανονική φοροασυλία.
· Το καθεστώς «αναβαλλόμενου φόρου» συνεχίζεται για τους 4 τραπεζικούς ομίλους, που κατέγραψαν κέρδη 2,3 δισ. το 2024, ενώ στο Χρηματιστήριο σημειώνονται ρεκόρ 15ετίας.
· Οι μεγάλοι ένοχοι και ταυτόχρονα οι μεγάλοι κερδισμένοι από την ακρίβεια, οι μονοπωλιακοί όμιλοι, τα καρτέλ της Ενέργειας, των Τροφίμων και της Υγείας, μένουν στο απυρόβλητο.
· Οι «στρατηγικοί επενδυτές» απαλλάσσονται από τη φορολογία.
· Οι εφοπλιστές απολαμβάνουν δεκάδες φοροαπαλλαγές και πληρώνουν εθελοντικά.
Αν βέβαια πιστέψουμε τον κ. Μητσοτάκη, τότε τα προνόμια του μεγάλου κεφαλαίου δεν είναι τίποτα μπροστά στους “μεγάλους ευνοημένους” της φορολογικής του μεταρρύθμισης, τους νέους μέχρι 25 ετών που μας είπε ότι δεν θα πληρώνουν φόρο εισοδήματος! Είναι να απορεί κανείς σε ποια χώρα ζει και δεν ξέρει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των νέων σε αυτές τις ηλικίες δουλεύουν με τον κατώτατο μισθό, με ημιαπασχόληση ή με “μαύρη”, ανασφάλιστη εργασία.
Αυτό που απαιτείται εδώ και τώρα, αυτό που ζητούν τα εργατικά συνδικάτα και έχει προτείνει το ΚΚΕ επανειλημμένα στη Βουλή, είναι:
- Η άμεση κατάργηση των έμμεσων φόρων σε βασικά καταναλωτικά προϊόντα, καύσιμα και Ενέργεια,
- Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ,
- Η κατοχύρωση αφορολόγητου ορίου στα 12.000 ευρώ,
- Η αλλαγή-τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, με ουσιαστική αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου.
Και βέβαια, η πιο μεγάλη πρόκληση, είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, να παρουσιάσουν τα μέτρα τους σαν “στήριξη των οικογενειών με παιδιά”, ή ακόμα και σαν απάντηση στο δημογραφικό!!! Είναι όντως προκλητικό να τα ακούς αυτά, όταν η κυβέρνηση φέρνει το τερατούργημα της 13ωρης δουλειάς, που εξαφανίζει τον ελεύθερο χρόνο για τους εργαζόμενους γονείς.
Όσο για τα μέτρα για τις τρίτεκνες οικογένειες, δεν ανατρέπουν τη γενικευμένη ανασφάλεια, όταν το εισόδημα των λαϊκών οικογενειών εξανεμίζεται από τα κύματα της ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας.
Τα μέτρα και τα πολυδιαφημισμένα προγράμματα για το στεγαστικό πρόβλημα, δεν αφορούν κυρίως τις ανάγκες των νέων ζευγαριών, για σύγχρονη και ασφαλή στέγη, την ώρα μάλιστα που 7 στους 10 νέους έως 34 ετών μένουν ακόμα στο παιδικό τους δωμάτιο!
Πρόκειται για μέτρα πολύπλευρης στήριξης των κατασκευαστικών ομίλων και λεηλασίας της δημόσιας ακίνητης περιουσίας με το νέο νομοσχέδιο για την κοινωνική αντιπαροχή, την ώρα, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν εκτάσεις του Δημοσίου για κατασκευή εργατικής-λαϊκής κατοικίας, με επανασύσταση του ΟΕΚ (Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας), που κατήργησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Η στήριξη των γεννήσεων δε γίνεται με ημίμετρα, με πολιτικές που λογαριάζουν τα αναγκαία μέτρα προστασίας και στήριξης της οικογένειας με τη λογική του “κόστους-οφέλους” για το κράτος, και με κριτήριο το κέρδος των μονοπωλίων. Για να μπορέσουν οι νέοι και οι νέες να δημιουργήσουν οικογένεια, θα πρέπει να νοιώθουν την ασφάλεια της σταθερής εργασίας με γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου. Θα πρέπει να έχουν σταθερό εισόδημα που να καλύπτει τις ανάγκες τους σε διατροφή, ένδυση, ψυχαγωγία, αθλητισμό, σύγχρονη κατοικία.
Στο πλαίσιο, όμως, μιας άλλης ανάπτυξης την οποία στο κυβερνητικό πρόγραμμά του έχει μόνο το ΚΚΕ, ακριβώς γιατί στο επίκεντρό του έχει την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, και όχι το κέρδος μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Αυτή η ανάπτυξη απαιτεί ένα επιστημονικό κεντρικό σχέδιο, στηριγμένο στην κοινωνική ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με πρωταγωνιστή στα όργανα της οικονομίας και της εξουσίας τον ίδιο τον εργαζόμενο άνθρωπο.
Φίλες και φίλοι,
Από τα παραπάνω και από όσα ακόμα βλέπουμε να συμβαίνουν, βγαίνει το συμπέρασμα ότι ο λαός έχει απέναντί του, όχι απλά μια κυβέρνηση ή ορισμένα κόμματα, αλλά συνολικά ένα κράτος εχθρικό για τις πραγματικές ανάγκες του:
- Ένα κράτος που τα παίρνει από τους πολλούς και τα δίνει στους λίγους.
- Ένα κράτος που οπλίζεται σαν αστακός, που ψηφιοποιείται, που εμπλουτίζει διαρκώς το νομοθετικό του οπλοστάσιο, όχι για να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα του λαού, να κάνει τη ζωή του πιο εύκολη, να διευρύνει τα δικαιώματά του, αλλά για να τον βάλει στο στόχαστρο και να τον κυνηγήσει πιο αποτελεσματικά, να καταστέλλει και να τιμωρεί όσους σηκώνουν κεφάλι.
- Ένα κράτος που τον μπλέκει σε περιπέτειες, και να τον στείλει αύριο να χύσει το αίμα του στα πολεμικά μέτωπα των ιμπεριαλιστών.
- Ένα κράτος που θεωρεί κόστος την υγεία μας, την εκπαίδευση των παιδιών μας και λέει “βάλε το χέρι στην τσέπη αν θες να ζήσεις στοιχειωδώς σαν άνθρωπος, αν θες να δεις τα παιδιά σου μορφωμένα”.
- Ένα κράτος που θεωρεί κόστος την ασφάλεια στα τρένα, στις μεταφορές συνολικότερα, που με την πολιτική του οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών και που από τότε μέχρι σήμερα κάνει ό,τι μπορεί για να συγκαλύψει τις ευθύνες για αυτό.
- Ένα κράτος που στέλνει όπλα στο καθεστώς Ζελένσκι στην Ουκρανία, που ετοιμάζεται, για λογαριασμό της άρχουσας τάξης και των ευρωατλαντικών τους συμμάχων να πατήσει “πόδι”, ακόμα και με στρατεύματα στη μεταπολεμική Ουκρανία, στο πλαίσιο των δήθεν “εγγυήσεων ασφαλείας”, αλλά εμφανίζεται αδύναμο να εξασφαλίσει την πυρασφάλεια στη βιομηχανική περιοχή και στον ΧΥΤΑ της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της χώρας στην Πάτρα.
- Ένα κράτος που όχι μόνο δεν προστατεύει τον φυσικό πλούτο και το περιβάλλον, αλλά τα μετατρέπει σε εμπορεύματα και πεδίο δράσης επιχειρηματικών ομίλων.
Αυτή η πολιτική, δεν παίρνει από “rebranding”, κάθε λογής νέων και παλιότερων δήθεν Μεσσιών! Αυτή η πολιτική θέλει μόνον ανατροπή και ριζική εκ βάθρων αλλαγή.
Φίλες και φίλοι,
Αυτή είναι η πολιτική αλλαγή που έχει ανάγκη σήμερα η χώρα και εκεί θα συνεχίσει να δίνει όλες του τις δυνάμεις το ΚΚΕ.
Disclaimer: Οι ειδήσεις προέρχονται από τρίτους παρόχους και δεν εκφράζουν κατ’ ανάγκη τις απόψεις του Zeko.gr.