Δεν είμαστε όλοι σαν κι αυτούς τους λίγους

Με αυτόν τον νέο ορυμαγδό των αποκαλύψεων για τα έργα και τις ημέρες της αποκαλούμενης μαφίας της Κρήτης αλλά και των πρώτων 1.000 περίπου φυσικών προσώπων που αποδείχθηκε πως εισέπρατταν παράνομες επιδοτήσεις από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, αναρωτιέται κανείς αν αυτή είναι η Ελλάδα (κατά τη ρήση Σημίτη) κι αν μπορούμε να τα ξεπεράσουμε στη λογική «ε, παντού συμβαίνουν αυτά»!

Όχι, δεν ξεπερνιούνται, γιατί απλά αυτά τα φαινόμενα δεν είναι μεμονωμένα και ανεξάρτητα από την υπόλοιπη κοινωνία. Είναι άμεσα συνδεδεμένα με σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας και η παραβατικότητα αυτή, έχει απλωμένα τα πλοκάμια της παντού. Από τους πολιτικούς, τους δικαστικούς, τους ένστολους μέχρι και τους ιερωμένους και ευυπόληπτους συμπολίτες μας υπεράνω κάθε υποψίας. Αν συνεχιστούν οι αποκαλύψεις τότε στο τέλος δεν θα υπάρχει Έλληνας που να μην έχει κάποιο γνωστό που τα «αρπάζει» και παρανομεί εις βάρος όλων των υπολοίπων.

Μα, θα πει κανείς «1.000 ή 5.000 απατεωνίσκοι δεν μπορούν να κηλιδώνουν έναν ολόκληρο λαό που μοχθεί και προκόβει εντίμως». Σωστά. Όμως όταν όλοι αυτοί, δεν ενεργούσαν από μόνοι τους αλλά με πολιτικές πλάτες και εξυπηρετήσεις «χρήσιμων ηλιθίων βουλευτών», και γι’ αυτό το θέμα αποκτά ευρύτερες διαστάσεις για το μέλλον τόσο της πολιτικής όσο και της κοινωνίας των ίσων ευκαιριών.

Αμ, το άλλο, με τη συνομιλία του Πάνου Καμμένου με ηγετικό στέλεχος της μαφίας της Κρήτης; Ακούγοντάς τον να επαίρεται «αν εξαρτάται από τους Αμερικανούς η εκλογή ενός μητροπολίτη στα Χανιά, τότε θα το καθαρίσει γιατί το ‘χει και το ελέγχει», μοιραία ξύπνησαν μνήμες από την αλήστου εποχής, τότε που συγκυβερνούσε με τον Τσίπρα στις κυβερνήσεις της πρώτης φοράς Αριστερά.

Και ναι, πρέπει να ‘χουμε ως χώρα το κοκαλάκι της νυχτερίδας και μας φύλαξε από τα χειρότερα με έναν τέτοιο… υπουργό Άμυνας παρακαλώ! Ελπίζω δε αυτό που ακούγεται να λέει στον ποινικό φίλο του πως, κάνε υπομονή «τον Νοέμβριο ερχόμαστε» να είναι ακόμα ένα χοντροκομμένο χωρατό, γιατί μεταξύ μας, εσχάτως δεν έχω και σε μεγάλη εκτίμηση τη «σοφία του λαού μας»!

Στα σοβαρά όμως τώρα, πιστεύω πως όλα αυτά τα φαινόμενα δεν μπορούν να γενικευτούν και να κηλιδώσουν έναν ολόκληρο λαό. Είναι μια ισχνή μειονότητα η οποία θα πληρώσει το τίμημα της παραβατικότητας και της διαφθοράς, όπως αρμόζει σε μια σύγχρονη δημοκρατία που έχει δεινοπαθήσει στο παρελθόν από τέτοιες ομάδες και συμμορίες.
Η συντριπτική πλειονότητα των συμπολιτών μας είναι νομοταγείς και αγωνίζονται με άλλους αξιακούς κανόνες και πρακτικές για τη ζωή τους. Δουλεύουν σκληρά για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος, μεταδίδουν τις αξίες τους στα παιδιά τους και ονειρεύονται μια χώρα χωρίς αυτά τα νοσηρά φαινόμενα.

Όμως έχουν την απαίτηση από την κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει τον κόπρο του Αυγεία και να αποδοθούν οι ευθύνες από τον τελευταίο μέχρι τον πρώτο, όσο ψηλά κι αν βρίσκεται, κοινωνικά και πολιτικά. Δεν θα ανεχθούν για άλλη μια φορά να είναι τα κορόιδα που βαδίζουν με τον σταυρό στο χέρι και κάποιοι άλλοι δίπλα τους να κάνουν πάρτι με τα κλεμμένα από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους, στερώντας τα από τους πραγματικούς δικαιούχους.

Η επιβολή της νομιμότητας όχι μόνο στους απατεωνίσκους του ΟΠΕΚΕΠΕ αλλά σε όλα τα πεδία της κοινωνικής ζωής, δεν είναι δα και ο τετραγωνισμός του κύκλου.
Βούληση και αποφασιστικότητα χρειάζεται και κυρίως να αψηφήσει το πολιτικό κόστος. Άλλωστε, εκεί που έφθασαν τα ποσοστά της, πόσο παρακάτω να πάνε. Αντίθετα, αν το χειριστεί όπως πρέπει και απαιτεί η πλειονότητα, στο τέλος δεν αποκλείεται να βγει και κερδισμένη.