80 χρόνια από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

80 χρόνια από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου

Ογδόντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την άνευ όρων παράδοση της Ιαπωνίας στους Συμμάχους, στις 2 Σεπτεμβρίου 1945, και τον οριστικό τερματισμό του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, που ξεκίνησε την 1η Σεπτεμβρίου 1939 και διήρκησε έξι χρόνια, βυθίζοντας την ανθρωπότητα στον θάνατο και την καταστροφή.

Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, 6 και 9 Αυγούστου 1945, είχαν προηγηθεί οι ρίψεις των ατομικών βομβών στις ιαπωνικές πόλεις Χιροσίμα και Ναγκασάκι, με καταστρεπτικά αποτελέσματα.

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1945, η εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» αναφέρει: «Ήτο χθες η επέτειος μιας σκοτεινής ημέρας διά την ανθρωπότητα, της 1ης Σεπτεμβρίου του 1939. Μετά εξ έτη γεμάτα από εκατόμβες θυσιών, το δημοκρατικόν πνεύμα των ελευθέρων λαών κατίσχυσε της κτηνώδους βίας...»

Η υπογραφή της συνθηκολόγησης

Η συνθηκολόγηση υπεγράφη επί του αμερικανικού θωρηκτού ‘Μισσούρι’, θέτοντας τέρμα στον πόλεμο μεταξύ Συμμάχων και Ιαπωνίας. Η τελετή της υπογραφής ήταν εντυπωσιακή, με πάνω από 100 συμμαχικά πολεμικά πλοία να αγκυροβολούν στον κόλπο του Τόκιο.

Οι όροι της συνθήκης

Οι Ιάπωνες αποδέχτηκαν τους όρους των Συμμάχων για την άνευ όρων υποταγή τους, αναγνωρίζοντας την εξουσία του Αυτοκράτορα υπό την καθοδήγηση των Συμμαχικών Δυνάμεων.

Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Χάρι Τρούμαν, δήλωσε: «Είνε η ημέρα την οποίαν ημείς οι Αμερικανοί θα ενθυμούμεθα πάντοτε ως ημέραν ανταποδόσεως...»

Ο Στάλιν για το τέλος του πολέμου

Ο Ιωσήφ Στάλιν, στην ομιλία του, αναφέρθηκε στις ιστορικές σχέσεις Ιαπωνίας και Σοβιετικής Ένωσης, επισημαίνοντας τις επιθέσεις που υπήρξαν στο παρελθόν.

Ο τότε ιάπωνας πρωθυπουργός, Χιγκάσι Κούνι, ζήτησε από τον ιαπωνικό λαό ταπεινή υπακοή, αποτυπώνοντας την ιαπωνική νοοτροπία της εποχής.

Στρατηγός Μακ Άρθουρ

Ο στρατηγός Μακ Άρθουρ δήλωσε: «Η ζωηροτέρα μου ελπίς – ελπίς ολοκλήρου της ανθρωπότητος – είνε ότι από την επίσημον αυτήν ευκαιρίαν, ένας καλλίτερος κόσμος θα προβάλη από το αίμα και την σφαγήν του παρελθόντος...»

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1945, όλοι μιλούσαν για την ευκαιρία των λαών να κοιτάξουν μπροστά, εκτός από τους Έλληνες, που βάδιζαν προς τον Εμφύλιο.

Η Ελλάδα, αν και είχε κερδίσει τον πόλεμο, χάνει τη μάχη της ειρήνης, όπως αναφέρεται σε άρθρο της εποχής.